Petros

Petros

Ik ben Petros, een olijfboer die woont en werkt in de regio Gialova/Navarino. Ik bezit ongeveer 1000 olijfbomen, die op een natuurlijke en harmonieuze manier over mijn land verspreid staan. Ik geef mijn bomen geen water, wat misschien contra-intuïtief of zelfs roekeloos lijkt, maar ik heb zo mijn redenen.

Ik ben van mening dat water een kostbare en schaarse hulpbron is en dat er spaarzaam en efficiënt mee moet worden omgegaan. Ik geloof ook dat water een bron van ziekte en stress is voor olijfbomen en dat het de kwaliteit en de smaak van het fruit kan aantasten. Ik laat mijn bomen het liefst vertrouwen op de natuurlijke hydratatie en de natuurlijke voedingsstoffen die ze in de bodem en de atmosfeer kunnen vinden. Ik geloof dat mijn bomen op deze manier een hoogwaardige olijfolie kunnen produceren met een hoog gehalte aan polyfenolen en andere heilzame stoffen.

Ik geloof ook dat mijn bomen op deze manier een kleinere maar meer geconcentreerde en smaakvolle oogst kunnen opleveren. Ik ga niet voor kwantiteit of massaproductie, maar voor kwaliteit en uniciteit. Ik wil de waarde of de smaak van mijn olijfolie niet verwateren met een grote en middelmatige oogst, maar deze versterken met een kleine en uitzonderlijke. Ik wil een product maken dat niet voor iedereen is, maar voor degenen die de zeldzaamheid en de voortreffelijkheid van een handgemaakt en ambachtelijk product waarderen.

Ik zeg niet dat mijn manier de enige of de beste manier is, maar het is mijn manier en daar ben ik trots op. Ik heb geëxperimenteerd met verschillende technieken en methoden, en ik heb geleerd van mijn fouten en mijn successen. Ik heb ook geleerd van mijn ouders en mijn leeftijdsgenoten, en van het onderzoek en de literatuur. Ik heb al deze kennis en ervaring gesynthetiseerd en ik heb mijn eigen filosofie en benadering van de olijventeelt ontwikkeld.

Ik ben geen pionier of vernieuwer, maar een traditionalist en een conservator. Ik respecteer en volg de gewoonten en praktijken van mijn voorouders, maar ik pas ze ook aan en actualiseer ze aan de realiteit en de uitdagingen van mijn tijd. Ik ben een moderne boer, maar wel een gewortelde. Ik ben Petros, een olijvenboer, en ik ben trots op wie ik ben en wat ik doe.

Alexi

Alexi

Ik ben Alexi, een eenvoudige boer die in het dorp Schrapa woont, ook wel bekend als Eliofyto. Ik heb mijn hele leven op het land gewerkt, olijven geplant, verzorgd en geoogst met mijn eigen handen. Ik ben een arme boer, maar ik ben een goede boer. Ik gebruik geen chemicaliën of trucs om mijn olijven te laten groeien. Ik geef mijn bomen geen water en besproei ze niet met pesticiden. Ik doe niets aan mijn bomen dat duur of kunstmatig is. Ik geloof in de kracht van de natuur en de wijsheid van traditie.

Hierdoor is het product uit mijn olijfboomgaarden puur en van hoge kwaliteit, maar beperkt in kwantiteit. Mijn olijfolie is niet voor iedereen, maar voor wie de authenticiteit en de smaak van een natuurlijk en huisgemaakt product weet te waarderen. Mijn olijfolie is niet voor massaconsumptie, maar voor kenners en fijnproevers die het vakmanschap en de passie van een kleine en onafhankelijke producent weten te waarderen.

Ik ben trots op mijn olijfolie en de reputatie die het in de loop der jaren heeft opgebouwd. Ik heb vele prijzen en onderscheidingen gewonnen op nationale en internationale wedstrijden.

Ik wil mijn ziel of mijn identiteit niet verkopen voor een snelle winst of een tijdelijke roem. Ik wil trouw blijven aan mezelf en mijn roots, en de integriteit en authenticiteit van mijn olijfolie behouden.

Ik heb het altijd op mijn eigen voorwaarden en met mijn eigen middelen gedaan. Ik heb ook een aantal offers gebracht, zoals het opgeven van een deel van mijn tijd of mijn comfort, maar ik heb het altijd gedaan met een glimlach en een gevoel van vastberadenheid. Ik heb altijd geloofd in de waarde van hard werken en de voldoening van goed uitgevoerd werk.

Ik ben geen rijk man, maar ik ben een gelukkig man. Ik heb een vrouw, Sophia, die mij steunt en liefheeft, en drie kinderen, die trots zijn op mij en mijn werk. Ik heb een huis, een gezin en een gemeenschap die mij en mijn olijfolie respecteren en waarderen. Ik heb een erfenis, een traditie en een cultuur die ik met trots doorgeef aan mijn kinderen en mijn kleinkinderen. Ik heb een droom, een visie en een missie, die ik vastbesloten ben te vervullen.

Ik ben Alexi, een olijfboer, en ik ben trots op wie ik ben en wat ik doe. Ik ben geen held of rolmodel, maar ik ben een mens met mijn eigen sterke en zwakke punten, mijn eigen dromen en angsten, mijn eigen waarden en overtuigingen. Ik ben een eenvoudige boer, maar ik ben een complex persoon.

Dimitri

Mijn naam is Dimitri. Ik ben een Griekse olijfolieboer die in het kleine dorpje Gialova woont. Ik heb mijn hele leven op het land gewerkt, olijven geplant, verzorgd en geoogst met mijn eigen handen. Ondanks het harde werk en de vele uitdagingen waar ik voor sta, hou ik van het land en de olijfbomen, en ben ik er trots op een olie van hoge kwaliteit te produceren die ik verkoop op lokale markten en in het buitenland.

Ik ben een arme man, maar ik ben een goede man. Ik woon samen met mijn vrouw, Maria, in een klein en bescheiden huis dat we vele jaren geleden samen hebben gebouwd. We hebben drie kinderen grootgebracht, die allemaal het dorp hebben verlaten om hun geluk in de stad te zoeken. Maria en ik zijn nu alleen, maar we zijn gelukkig in onze eenvoudige en zelfvoorzienende manier van leven.

Ik vergeet nooit mijn droom om een tractor te kopen, maar ik leer zonder te leven. Ik realiseer me dat een tractor niet de enige manier is om mijn doelen te bereiken, en dat ik ook zonder een tractor gelukkig en succesvol kan zijn. Ik realiseer me ook dat mijn familie en mijn gemeenschap belangrijker voor me zijn dan materiële bezittingen. Ik hou van mijn vrouw, Maria, en ik ben trots op mijn kinderen, die allemaal een goed leven hebben opgebouwd in de stad. Ik ben dankbaar voor wat ik heb en ik ben tevreden met mijn eenvoudige en bevredigende leven.

Stavros

Ik ben Stavros, een olijfboer die woont en werkt in de Peloponnesos in Griekenland. Ik kom uit een lange rij olijfboeren en ik heb een kleine maar vruchtbare olijfgaard geërfd van mijn vader, die enkele jaren geleden is overleden. Ik ben de jongste van vijf broers en zussen, en ik heb altijd een gevoel van verantwoordelijkheid gevoeld en een verlangen om de nalatenschap van mijn vader te eren.

Ik heb hard gewerkt en mezelf toegewijd aan mijn olijfgaard, waarbij ik heb geleerd en geëxperimenteerd met verschillende technieken en methoden om de opbrengst en de kwaliteit van mijn olijven te verbeteren. Ook heb ik geïnvesteerd in moderne apparatuur en technieken, zoals druppelirrigatie en mechanisatie, om mijn werk efficiënter en minder arbeidsintensief te maken.

Ik heb enig succes en erkenning in mijn werk behaald en ik heb enkele onderscheidingen en certificaten ontvangen voor mijn olijfolie. Ik heb ook een klein maar loyaal klantenbestand opgebouwd, zowel in binnen- als buitenland, en ik heb enkele partnerschappen en samenwerkingsverbanden opgezet met andere boeren en producenten. Ik heb ook wat uitdagingen en tegenslagen gehad, zoals ziekten en plagen, slecht weer en economische crises, maar ik heb altijd geprobeerd ze te overwinnen en oplossingen te vinden.

Ik heb ook voor een aantal moeilijke beslissingen en keuzes gestaan, zoals of ik mijn olijfboomgaard wil uitbreiden of mijn bedrijf wil diversifiëren, of ik wil investeren in duurdere of meer innovatieve technologieën of vasthouden aan de traditionele, of ik wil samenwerken of concurreren met mijn leeftijdsgenoten. Ik heb altijd geprobeerd de risico’s en de kansen in evenwicht te brengen en mijn instinct en mijn waarden te volgen.

Ik ben geen rijk man, maar ik ben een tevreden man. Ik heb een vrouw, Maria, die me steunt en van me houdt, en ik heb twee kinderen waar ik heel veel van hou.